De beslissing voor vergoeding van een bepaald medicijn of hulpmiddel wordt genomen door de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.
De minister komt niet zomaar tot een beslissing. Zij of hij wordt geadviseerd door het Zorginstituut Nederland (ZiN). In de praktijk volgt de minister dit advies eigenlijk altijd wel op. Heel zelden gebeurt het dat er een andere beslissing genomen wordt, dit is dan meestal onder maatschappelijke druk.
In het geval van diabeteszorg komt er nog een extra orgaan bij kijken: de Rondetafel Diabeteszorg. Deze is opgericht ter bevordering van snellere toelating en gepast gebruik van innovaties. Aan deze Rondetafel nemen deel: Diabetesvereniging Nederland (DVN), Nederlandse Diabetes Federatie (NDF), producenten, Stichting BIDON, Verpleegkundigen en Verzorgenden Nederland (V&VN), zorgverleners (medisch-specialisten en huisartsen), en zorgverzekeraars. Deze Rondetafel heeft de vergoeding van FGM vormgegeven en schreef een kwaliteitsstandaard voor vergoeding van sensortechnologie. De Rondetafel heeft een werkgroep opgericht die zich richt op hulpmiddelen, waaronder dus RT-CGM.
Wanneer de Rondetafel Diabeteszorg dat nodig vindt, vragen ze het Zorginstituut om een uitspraak te doen over vergoeding, en deze wordt dan weer getoetst door de Wetenschappelijke Adviesraad (WAR) van het ZiN. Hierin zitten verschillende deskundigen zoals artsen, wetenschappers, onderzoekers en beleidsadviseurs binnen de zorg, maar niet specifiek deskundigen op het gebied van diabetes of sensortechnologie.
Na deze toetsing kan het ZiN een advies geven aan de minister van VWS, die dit advies dus in principe opvolgt.
